ساعت نه

ساعت 9 ... یه
خیابون من تنها
یه عالم فکر، نم
بارون، چند تا رویا
آدما تصویر کوتاه
تو خیابون
یخ زده خاطره ها
تو نگاشون
تو پیاده رو انگار
تو رو میبینم
چقدر شکل توهه
بزار ببینم
رد شدی یا که هنوز
همون جا هستی؟
منو میبینی یا باز
چشماتو بستی؟
زیر پامون خش
خش برگای زرد
مثل دوستیمون
هوا خیلی سرد
اما چه خوب بود
یک کافی شاپ
قهوه و تلخی حرفات
چشماتو بغض
منو سردیه دستات
اما چه خوب بود
اما چه خوب بود
دلم یه جوری شد،
همون نگاه بود
خاطرات ما دو تا
همین جاها بود
انگاری چند سال
پیش همین روزا بود
فک کنم اون آخرین
خاطره ها بود
خیلی دیره وقت
فک کردن ندارم
نمیدونم چرا باز
یادم میارم
دوس دارم فکر
نکنم اما نمیشه
اون نگات دیگه
ازم جدا نمیشه
زیر پامون خش
خش برگای زرد
مثل دوستیمون
هوا خیلی سرد
اما چه خوب بود
یک کافی شاپ
قهوه و تلخی حرفات
چشماتو بغض منو
سردیه دستات
اما چه خوب بود
اما چه خوب بود
زیر پامون خش
خش برگای زرد
مثه دوستیمون
هوا خیلی سرد
اما چه خوب بود
یک کافی شاپ
قهوه و تلخی حرفات
چشماتو بغض منو
سردیه دستات
اما چه خوب بود