نسل ماست

رحم دنیاست آره این آهنگ نسل ماست
وقت بیداری رسیده کسی اشکاتو ندیده
زیر سرمای زمونه کسی درداتو ندیده
بسه آدمای سنگی دیدن خوابای رنگی
چی می شد همه یکی شن بشکنه بت دو رنگی
خم به ابرو غم به چهره نم به دیده
شبهارو نا امید طی می کنه تا سپیده
دو دست خسته یه دست فال یه دست مشت بسته
و یک دل پاک که از بی توجهی شکسته
آقا فال خانوم فال
یکی ازش بخر اگه داری مال و منال
بدون که خیلیا هستن که دل به جیب تو بستن
بیکارن ندارن بیمارن بیچارن دچار مشکلات بی شمارن
وقتشه بغضتو بشکن بدو از خودت جدا کن
جا بگیر تو این ترانه از غمت خدا خدا کن
که بیا ای همه خوبی من تو آغوشت بگیرم
بگم حرفای نگفته بگم و برات بمیرم
بمیـرم بگم و بمیــرم
نسل من هست اصل من که هست وصف من
پس باید برسه بهشون آره دست من
حیف که سرده فصل من
و پر از ترس و لرز و درس و یأس عصر من
این همه زیبایی رو ول کردی ازشون دل کندی
آب زلال قلب رو آره گل کردی
عوضش به پلیدی ها دل بستی ما دیگه کی هستیم؟
که دست هر چی بدی هاست ما از پشت بستیم
دست هر چی بدی هاست ما از پشت بستیم
کم کم داره وجدان از یاد میره
دلایل انسان بودن همه به باد میره
هر کی هر چی دلش بخواد میگه
نامرد به مرد یاد میده ولی مرد زن من
می خوام تو این دقایق براتون روشن کنم یه سری حقایق
ما آدما فقط می خوایم یک سهم ز دنیا فقط یک سهم
و اون رحم دنیاست