175

یه ماهی داشت، می خواست آزاد باشه
میخواست دریا بره، شاد باشه
میونشون یه کم دوری فقط بود
ولی دریام یه کم بی معرفت بود
دنبال ماهیه تا دریا رسیده
اما دریا هم ازش قطع امیده
هر کی برگشته نشونیشو نداره
یکی می گفت دیدتش، بی قراره، بی قراره
مادری که جز خدا راهی نداره
احتیاجی به شناسایی نداره
چون قراره توی انتظار بمیره
بایدم عشقشو اشتباه بگیره
بوشو حس میکنه تو همین حوالی
گریه میکنه واسه یه تنگ خالی
میسپاره پیداش کنن میشینه هر جا
خونه شو میبره تا نزدیک دریا
بی هوا براش میخواد غذا بریزه
هر کسی شبیهشه خیلی عزیزه
بس که تو دلش پر از غصه و درده
درد زانوهاشو هیچ وقت حس نکرده
مادری که جز خدا راهی نداره
احتیاجی به شناسایی نداره
چون قراره توی انتظار بمیره
بایدم عشقشو اشتباه بگیره