میخوام با تو جایی بشینم یا که ازت خوابی ببینم
بدون تو خالیه این شهر
میدونی من هر جایی که میرم
چشمات کاری که میکرد با من هیچ ساقی نمیکرد
میخوام واسه آخرین بار کنارت توو شب مهتابی بمیرم
بمیرم من …

شاید تلخه و بی مزه ولی مست چشاتم
هنوز غرق نگاهتم
توو اون صحنه لب دره شدی چتر نجاتم
نگرفت کسی بعدتم یه لحظه که جات هم
اسمم رو دیوار قلبت یادگاری میمونه
پاک نمیشه شبا هر چقدر بباری دیوونه
روی بوم خونه صورتت نقاشی میمونه
چشات کاری کرد باهام که فقط ساقی میدونه
به خودم قول دادم از تو جایی نگم
بعد تو با کسی هم اتاقی نشم
توو باتلاقت دارم دست و پا میزنم
گفتم هر جا میری برو این قلبو جایی نبر
رفتی نکردی پشت سرتم نگاه
من هنوز منتظرم چرا

کاشکی میشدیم ما دور از همه
میخوام دنیا چیکار یه تار موت بسمه
شدی همه زندگیم اون قلبی که دادم به تو زود پس نده
بیا بشین کنارمو برام پیک بریز
دلم واسه بیشتر دیدنت حتی پلک نمیزنم
اینقد همه چی خوبه انگار همش خوابه
چرا همیشه جای خوب قصه میپرم
شدیم جدا با یه بلیت
اشکات از چشمات و مژات پایین میریخت
با بغض بهم میگفتی کجا داری میری
وقتی حتی جمع بشن همه دنیا، ما یکیم
نمیخوام اشکات تصویر آخر این باشه
گفتی قول بده تا آخرش با همیم
قول میدم حتی بیاد آسمون پایین
بازم میمونم کنارت تا زمین باشه

شبات مث همیشه بد
قلب تو سنگ میشه تش
خودشو میرم پر میکشم
دور تو یه قفس میکشم
تو میمونی و خیالت
زخمی میشه بالت
برمیگردی تش پیش من که بودنتو نفس میکشم
پس بیا امشبو مال من باش
نمیخواد مث هم باشه حرفات
بیا تو شب مهتاب من باش ببین چه خوش رنگه ابرا