زندگی روشو برگردونده از منی که گیج و سرگردونم.
منی که آرزوم بوده دنیارو حتی یه لحظه به عقب برگردونم.
انقده خواستم و نتونسنتم که خسته شدمو خواستنیام کم شد.
خودمو کشتم از دنیا بهشت بسازم ولی نمیدونم چی شد که جهنم شد.
هزار تا درد تو سینه ی منه که واسه ی هر کدوم یه بار مردم.
دردی مگه از این بزرگتر هست که هرچی بوده از خودی خوردم.
انقده از گذشته هام خستم که میخوام آینده هامو ول کنم.
انقده غریبه دور و برم هست حتی میترسم درد و دل کنم.

هزار تا درد تو سینه ی منه که واسه ی هر کدوم یه بار مردم.
دردی مگه از این بزرگتر هست که هرچی بوده از خودی خوردم.
انقده از گذشته هام خستم که میخوام آینده هامو ول کنم.
انقده غریبه دور و برم هست حتی میترسم درد و دل کنم.
وقتی همه میخوان که زیر آواره حرف و تهمت و دروغ خاکت کنن.
حتی خودی ترین آدما میخوان که از صفحه ی روزگار پاکت کنن.
وقتی که زندگی همه ی راهارو بست و راهی واست به جز مردن نذاشت.
وقتی که از پا در اومدی میفهمی اصلا ارزش زندگی کردن نداشت.
ارزش زندگی کردن نداشت …

هزار تا درد تو سینه ی منه که واسه ی هر کدوم یه بار مردم.
دردی مگه از این بزرگتر هست که هرچی بوده از خودی خوردم.
انقده از گذشته هام خستم که میخوام آینده هامو ول کنم.
انقده غریبه دور و برم هست حتی میترسم درد و دل کنم.
هزار تا درد تو سینه ی منه که واسه ی هر کدوم یه بار مردم.
دردی مگه از این بزرگتر هست که هرچی بوده از خودی خوردم.
انقده از گذشته هام خستم که میخوام آینده هامو ول کنم.
انقده غریبه دور و برم هست حتی میترسم درد و دل کنم.